Deb Dana Over Glimmers en Innerlijke Rust

Zonovergoten golven kussen zachtjes de kust, terwijl glinsteringen momenten van vrede weerspiegelen en inspireren tot een reis naar een positief leven en innerlijke rust.

We praten met Deb Dana over Glimmers. Deze vluchtige momenten in het dagelijks leven blijven vaak onopgemerkt. Toch kan het herkennen ervan ons helpen om balans, rust en een pad naar een positief leven te vinden. En ze heeft een missie: de wereld veranderen, glimmer voor glimmer.

Hoewel mensen van nature geneigd zijn zich op het negatieve te concentreren om te overleven, suggereren experts dat er ook een aangeboren positief aspect in ons schuilt. Maar wist je dat er weliswaar triggers zijn – die kleine gebeurtenissen die onbewust herinneringen aan negatieve ervaringen uit het verleden oproepen en ons huidige gedrag beïnvloeden – maar dat er ook glimmers zijn? Dit positieve aspect, waar ons lichaam en zenuwstelsel al voor geprogrammeerd zijn, kan leiden tot een gevoel van vrede en rust. Het enige wat we hoeven te doen, is ze te herkennen en deze vaardigheid te oefenen.

Deb Dana, die de term bedacht, spreekt ons toe vanuit een regenachtig Maine en benadrukt hoe glimmers – persoonlijk voor elk individu, zoals de manier waarop regen langs een raam druppelt – de kracht hebben om onze kijk op het leven te veranderen. Klik hieronder om haar verhaal te horen of het transcript te lezen.

Luister hier naar ons interview met Deb Dana

Klik hier voor het transcript van het interview

(Muziek begint te spelen)

Hi, Deb. Welkom bij Perspective Living magazine. Ik vroeg me eerst af: kun je ons iets vertellen over wie je bent en wat je achtergrond is?

Tuurlijk. Leuk om hier te zijn, leuk je te ontmoeten. Ik ben een erkend klinisch maatschappelijk werker, gespecialiseerd in trauma. De laatste jaren ben ik overgestapt op schrijven, presenteren en workshops geven, en daar ligt volgens mij nu mijn ware passie.

Ik ben gespecialiseerd in de polyvagaaltheorie, een theorie over het autonome zenuwstelsel, en ik beschouw Steve Porges' briljante wetenschap van, denk ik, okéheid of goedheid als de makkelijkste manier om erover na te denken: een klein moment van vreugde of geluk.

Het begint in je biologie. Je biologie gaat over in het voelen van dat kleine micromoment van gereguleerd, in balans, veilig zijn: veel van die woorden die we zouden kunnen gebruiken om een ​​Glimmer te beschrijven. In de manier waarop we het tot leven brengen. Nu, wanneer we onze aandacht erop richten, is het een moment waar we naar kunnen uitkijken. We kunnen het volgen, we kunnen het voelen, we kunnen het opmerken, we kunnen het met anderen delen. Maar het komt voort uit je biologie; uit je zenuwstelsel, het vinden van dat moment waarop het zich een beetje gereguleerd voelt.

We beschouwen Glimmers vaak als het tegenovergestelde van triggers, de dingen die ons gevoel van ongemak of stress activeren. En dat is een prima manier om erover na te denken. Maar Glimmers en triggers vallen in een totaal andere categorie, ze beïnvloeden elkaar niet.

Wat Glimmers doen, is ons uitnodigen om een ​​beetje geluk, vreugde, magie, veiligheid en verbondenheid te voelen. En dat kunnen we doen te midden van al het trauma, de stress en het lijden dat we misschien ook in ons dagelijks leven ervaren. En dat is de schoonheid van het zenuwstelsel: het is gemaakt om beide te kunnen bevatten, toch? Zowel het lijden als de zoetheid.

En dus besteden we nu veel meer aandacht aan ons trauma, aan ons lijden, aan de manieren waarop we ons niet goed voelen in de wereld. En dat geldt voor alle mensen, omdat we een zogenaamde negativiteitsbias in onze hersenen en ons lichaam hebben ingebouwd, waarbij we aandacht besteden aan de dingen die een beetje gevaarlijk of pijnlijk zijn om te kunnen overleven.

Maar weet je, ons zenuwstelsel is ook buitengewoon goed in staat om de momenten van goedheid te definiëren. Niet om ons lijden te negeren, maar om het vermogen te ontwikkelen om voldoende regulatie in ons zenuwstelsel te ontwikkelen, zodat we ons op ons trauma kunnen richten en er daadwerkelijk mee aan de slag kunnen.

Dat is de vreugde van het echt begrijpen van Glimmers: voor mij is het Glimmers eerst naar cliënten brengen en dan naar de wereld. Bovendien, elke keer dat we een Glimmer vinden, bouwt die voort op de Glimmer die we net hebben gevonden. En dan de volgende, en de volgende. Dit vergroot ons vermogen om de wereld te verkennen vanuit een gevoel van veiligheid, verbondenheid en vreugde.

Bedankt voor de uitleg. Kun je ons wat voorbeelden geven van Glimmers en hoe die per persoon verschillen?

Ja, zeker. Weet je, vandaag is het een prachtige, zachte, regenachtige dag hier in Maine. En ik werd vanochtend wakker met het geluid van die zachte regen door een open raam. Dus begon ik mijn dag met die Glimmer. Het was een heerlijk moment en dat is wat me vaak overkomt. Ik hoor iets of ik zie iets. Ik leg mijn hand op mijn hart en denk: 'Oh, dat is voor mij een manier om vandaag te werken.'

Er is geen einde aan de momenten die een Glimmer kunnen brengen. Sterker nog, Glimmer-momenten bestaan ​​overal om ons heen. Maar als we er niet naar op zoek zijn, missen we ze meestal toch? Dus wat kunnen we doen, of juist niet doen, om ons er bewuster van te worden?

Er is eigenlijk een heel simpele oefening, waarvan ik, weet je, hou vanwege de eenvoud, omdat het me aanmoedigt om het gevoel te behouden dat ik een Glimmer ben tegengekomen.

Dus hoe herken je dat? Voor mij begint het vaak met hoe mijn aandacht getrokken wordt. Ik kijk naar iets en merk dat ik mijn hand op mijn hart leg. De eerste stap is mezelf afvragen: hoe merk ik dat ik een Glimmer ben tegengekomen?

Je kunt dat doen door terug te kijken op een dag en te denken: oh, was dat een Glimmer? Je kunt het terugbrengen tot leven en vervolgens je Glimmer-ervaringen opschrijven, een doorlopende lijst bijhouden. Omdat we de Glimmer-ervaring willen onthouden en vervolgens ook willen delen, omdat wij mensen er altijd naar verlangen om in contact te zijn met andere veilige mensen.

Daarom nodig ik mensen uit om een ​​Glimmer-maatje te vinden of een Glimmer-groep op te richten. We zien, staan ​​erbij stil, waarderen het, en dan, op de een of andere manier, herinneren we het ons en delen we het.

Dat zijn dus de basisprincipes om Glimmers in je wereld te brengen.

Zou je zeggen dat glimmers de kracht hebben om ons perspectief op het leven te veranderen?

Jazeker. Wat ik zo mooi vind aan glimmers, en wat ik in mijn klinische praktijk heb geleerd, is dat het zachte maar krachtige manieren zijn om je zenuwstelsel te hervormen. Zodat je meer toegang hebt tot de paden van verbinding, de paden van veiligheid.

En dus, elke keer dat we dit micromomentje dat we een glimmer hebben genoemd, opmerken en in ons actieve bewustzijn brengen, komt het in onze hersen-lichaamservaring terecht en blijft ergens rusten. En dan komt de volgende glimmer die we vinden en blijft daar rusten, samen met de eerste.

En ze beginnen zich op te stapelen, van waaruit het makkelijker is om verbinding te maken. Het is makkelijker om veiligheid te vinden. Het is makkelijker om je te reguleren in een gevoel van evenwicht en die regulatie in ons dagelijks leven te integreren.

Dus wat ik vaak denk, is dat deze kleine momenten onze ervaring op een nieuwe manier vormgeven, op een manier die gemakkelijk te bereiken is en toch krachtig in de manieren waarop het ons leven beïnvloedt.

En dan zouden we ons kunnen voorstellen dat elk mens Glimmers vindt, dat elk zenuwstelsel zich begint te vormen naar veiligheid, en het domino-effect daarvan. Daar ga ik graag heen als ik droom.

Om een ​​waterval te creëren en samen de wereld te veranderen. Dat is mijn nieuwsgierigheid.

Oké. Dat is prachtig. Ik vind het geweldig. En ik wil je bedanken dat je je perspectief met ons deelt. En ik wens je een fijne dag.

Dank je wel. En ik wens je een dag vol Glimmers.

Heel erg bedankt. Bye, Bye.

(Muziek fade-out)

---

Over Deb Dana, Glimmers en Positief Leven

Deb Dana, erkend klinisch maatschappelijk werker en expert in complexe trauma's, bedacht de term 'Glimmers' voor korte, positieve ervaringen die veiligheid en rust bevorderen. Ze is clinicus, consultant, auteur en internationaal docent op het gebied van polyvagaaltheorie en trauma. Als medeoprichter van het Polyvagal Institute past ze de polyvagaaltheorie toe op traumabehandeling en ontwikkelde ze het Rhythm of Regulation® om de impact van trauma te helpen verminderen. Door het zenuwstelsel te begrijpen en erover te leren, kan het Rhythm of Regulation® mensen helpen de impact van trauma in hun leven te verwerken, zodat we weer "verliefd kunnen worden op het leven", aldus Deb. Deb is klinisch adviseur bij Khiron Clinics en Unyte-ILS en pleit voor inzicht in het zenuwstelsel om het welzijn te verbeteren.